شجاعت می تواند بعنوان مهمترین پایه ی شخصیتی هر فردی شناخته شود. افراد اگر با ترس های کوچک کودکی خود بزرگ شوندف در آینده با مواردی چون از دست دندان موقعیت های مناسب و در جامعه و کمبود اعتمدبنفس در زندگی روبرو خواهند بود. اینکه کودکان شجاعت را بیاموزند وظیفه والدین است. شما با چه اقداماتی سعی در اموزش شجاعت به فرزند دلبندتان دارید؟ آیا فکر نمی کنید اولین قدم این است که شما در عمل الگوی شجاعی باشید؟ در این مقاله با ما همراه باشید تا با گامهایی در راستای افزایش شجاعت در کودکان آشنا شوید.
بیشتر بخوانید، بیشتر بدانید: اصطلاح های رایج مافیا چیست؟
تشویق کودک به شجاعت یک گام اساسی و مهم
از تشویق و ترغیب غفلت نکنید. به کودک بگویید که میتواند شجاع باشد، چرا که او چیزی از شخصیتهای شجاعی که میشناسد کم ندارد. برای او از شخصیتهای شجاع مورد علاقهاش مانند شخصیتهای کتاب ها، کارتون ها و فیلم ها به عنوان نمونههای شجاعت مثال بزنید (البته شخصیت هایی که با فرهنگ و سبک زندگی ما سازگار باشند)، این به معنای مقایسه کردن نیست.
شما فقط به کودک میگویید که قهرمانها شجاعند چون با ترس هایشان روبرو میشوند و او هم میتواند یک قهرمان باشد. البته نباید طوری رفتار کنید که کودک احساس کند میخواهید او را تحت فشار بگذارید. اگر این کار با ظرافت انجام شود، کودک از آن استقبال میکند. همچنین در طی مدتی که کودک با ترس خود روبرو میشود عباراتی مانند “تو خیلی شجاعی”، “میدونستم که از پَسِش برمی آی”، “من به این همه شجاعت از جانب تو افتخار میکنم” را به او بگویید. میتوانید از سایر پاداش ها نیز استفاده کنید.
جهت آگاهی: طرز تهیه ی فلافل به سبک حرفه ای ها + تکنیک وا نرفتن فلافل
مجبور کردن کودک به شجاعت قدغن!
ترس کودک از نگاه شما افراطی یا غیر منطقی است اما از دید خود او کاملاً به جا و درست است.
بنابراین مجبور کردن او به انجام کاری که از آن می ترسد مثلاً قرار دادن او در یک اتاق تاریک، می تواند موجب وارد شدن صدمات روانی بیشتر به او بشود.
کودک را تشویق کنید به ترس هایش جامه عمل بپوشاند
به فرزندتان یاد بدهید که حتی پس از پذیرفتن چیزهایی كه از رویارویی با آنها میترسد، ممكن است بازهم حس ناتوانی به سراغش بیاید.اما شهامت واقعی مهارتی ذهنی است نه احساسی. به عبارتی لازم است با مشاهده و تفكر، بر تكانههای احساسی خود غلبه کند. البته گفتنش آسان است.
شاید این مطلب هم برایتان جالب باشد: ضرب المثل های ناآشنا (3)
به کودک خود اجازه ریسک دهید تا شجاعت را بیاموزد
به فرزندتان بیاموزید حتی اگر نتیجه نهایی آنچه انتظارش را داشته، نباشد، اینکه راه مورد علاقه خود را انتخاب و برای انجام آن تلاش کند، ارزشمند است و بخش زیادی از کار را پیموده است اما این تفکر مخصوص افرادی است که اعتمادبهنفس دارند و از به نتیجه نرسیدن نمیترسند.
فرزندتان را ترغیب کنید در فعالیتهای گروهی در مدرسه مانند عضویت در تیمهای ورزشی، گروههای موسیقی یا حتی گروههای علمی شرکت کند. با این کار او فرصت نشان دادن تواناییهایش را به دست میآورد و حتی ممکن است در این گروهها به عنوان سرگروه نقشهایی را برعهده بگیرد که در تقویت اعتمادبهنفس او نقش زیادی خواهد داشت.
تحقیر کودک بخاطر شجاع نبودن، ممنوع!
فرق ترس های بزرگترها با کودکان در اندازه ترس ها است واگرنه همه انسان ها چه بزرگ و چه کوچک ترس هایی را تجربه می کنند. پس به جای سرزنش کردن و تحقیر کردن او با او همدلی کنید و برای مثال به او بگویید که شما هم در کودکی تان از چیزهایی می ترسیدید اما کم کم یاد گرفتید چگونه دیگر از آنها نترسید.
برای مطالعه بیشتر: درباره خستگی عاطفی بخوانید
شنوندهی خوبی برای فرزندتان باشید
اگر کودکتان نیاز به حرف زدن دارد، بایستید و به چیزی که برای گفتن دارد خوب گوش دهید. او نیاز دارد احساس کند که افکارش، احساساتش، خواستهها و نظراتش مهم هستند. به او کمک کنید با نام گذاشتن روی احساساتش با آنها راحت کنار بیاید.
بگویید «میفهمم که ناراحتی چون نمیتوانی به آن مهمانی بروی.»با پذیرفتن احساساتش بدون قضاوت درباره آنها، به احساسات او اعتبار میبخشید و نشان میدهید که برای چیزی که میخواهد بگوید ارزش قایلید. اگر عواطف خودتان را با او سهیم کنید مثلا اگر بگویید:«من نگران مامان بزرگم. خیلی مریضه»، او هم در بیان احساسات خودش اعتماد به نفس پیدا میکند.
بخش مهمی از شکلگیری اعتمادبهنفس کودک به انتخابهای مستقل او بستگی دارد. حتی اگر انتخابهای درست و بجایی نباشد. مطمئن باشید پس از چند بار، انتخابهای درستی خواهد داشت چون به خودش اعتماد دارد.
این محتوای مفید را هم دنبال کنید: چگونه اعتماد به نفس کودک خود را تقویت کنیم؟
درباره ترسهای کودک با او صحبت کنید
اغلب والدین در صحبتهایی که با یکدیگر دارند، تصور میکنند یکی از راههای تربیت فرزند شجاع و مقابله با ترسها در کودکشان این است که کودک را مجبور کنند از ترسهایش صحبت کند. اغلب فشار آوردن به کودک برای حرف زدن از ترسهایش باعث میشود که احساس ناخوشایندی داشته باشد. اجبار کودک به صحبت از ترسهایش نه تنها راهی بد برای تربیت فرزند شجاع و تقویت حس شجاعت در او است، بلکه باعث میشود که کودک را در شرایطی قرار دهید که برای آن آماده نیست.
اگر زمانی کودک حاضر به صحبت از ترسهایش شد هرگز با گفتن جملاتی مانند «همین؟ این که ترس نداشت»، « این که اصلا موضوع مهمی نیست» یا «بزرگ شو! این چیزی نیست که باعث شود بترسی» سعی در کوچک جلوه دادن ترسهای او نکنید. زیرا با این کار باعث میشوید که کودک احساس کند با او همدل نیستید و درکش نمیکنید. همین امر باعث ایجاد حس تلخ ضعف و بیکفایتی در او میشود. به خصوص زمانی که کودک شما از تاریکی میترسد. از آنجایی که کودکان قدرت تخیل بالایی دارند، احتمالا تصوراتی دارند که شما از آنها بیخبرید، پس بهتر است که هرگز سعی در کوچک و بیاهمیت جلوه دادن ترسهایش نداشته باشید.
خودتان الگوی شجاعت باشید!
شما مهمترین الگوی کودکتان هستید، پس اگر از چیزی می ترسید هر چه زودتر بر آن غلبه کنید.
بهترین شیوه آموزش، آموزش عملی است. بچه ها رفتار والدین خویش را نوعی ارزش می دانند و سعی و تلاش می کنند از آن تقلید کنند. بعد از این باید به اعمال خود بیشتر توجه داشته باشید.
سخن پایانی
در این محتوا درباره راهکارهایی برای آموزش شجاعت به فرزاندمان خواندیم. به یاد داشته باشید که بچه ها امکان دارد به علت تفاوت های شخصیتی و ارثی برخی بی پروا تر و برخی ديگر محافظه کارتر به دنیا بیایند ولی هيچکدام ترسو زائیده نمی شوند. پس نخستین کاری که در کمک به کودک برای غلبه بر ترسش باید انجام دهید، توجه به علت یا نقطه آغاز ترس های او است.امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد. شما هم نظرات و تجربیات خود را در کامنت با ما به اشتراک بگذارید.