در این مقاله درباره تاریخچه و فعالیت های شرکت عالیفرد با نام تجاری سن ایچ خواهیم خواند. این فرد کارآفرین و برجسته که زندگی پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشت، تا به جایی که ما می شناسیم رسید. با ما همراه باشید تا حسین عالیزاد را بیشتر بشناسیم.
حسین عالیزاد
حسین عالیزاد (زادهٔ ۱۳۰۴ در تبریز – درگذشتهٔ ۱۳۸۴ در تهران) کارآفرین ایرانی و بنیانگذار شرکت عالیزاد بود. وی صاحب برندهای سنایچ، شیوا، شیبابا، و شوکوپارس بودهاست.
زندگی شخصی
حسین عالیزاد در سال ۱۳۰۴ در تبریز و در خانوادهای بازاری متولد شد، فرزند آخر خانواده بود و دو برادر و یک خواهر داشت. پدرش یکی از تجار بهنام شهر بود. او از همان کودکی علاوه بر تحصیل، به خاطر شغل پدرش به بازار رفت تا علاوه بر کمک به پدر با زیر و بم کار نیز آشنا شود.
زندگی حرفهای حسین عالیزاد
عالیزاد شانزده ساله بود که تصمیم گرفت برای کار کردن به تهران بیاید. بدون هیچ سرمایهای از خانواده جدا شد و به تهران رفت. برادر بزرگترش در بازار فرشفروشها مغازه داشت، اما او تصمیم گرفتهبود مستقل باشد. عالیزاد که از کودکی کسبوکار را در کنار پدر فرا گرفتهبود، چارهای اندیشید.
از آنجایی که او آشنایی مختصری با ابزار و وسایل قنادی داشت، تصمیم گرفت در بازار پیگیر این کار شود. مراکز عمدهفروشی و افراد سرشناس بازار را شناسایی کرد. از یکی از کاسبهای خوب بازار مقداری بادام خرید و چون پدرش در این کسبوکار خبره بود، بادامهای خوبی را خریداری کرد.
بادامها را بستهبندی کرد و برای فروش آنها به قنادیها مراجعه کرد. یک بسته به صورت تست بههمراه داشت و ابتدا از قنادها میخواست که از بادامش استفاده کنند و بعد بخرند. این خود یک شیوهی اعتمادسازی به حساب میآمد و برای قنادان تهرانی تازگی داشت. در حین این که قنادها بادامها را تست میکردند او نیز شروع به صحبت دربارهٔ نوع بادام و نوع کشتوکار و نگهداری از آن میکرد. آن روز هنوز ظهر نشدهبود که تمام بادامهای خود را فروخته بود.
شرکت بازرگانی عالیزاد
پس از مدتی کسبوکار حسین رونق گرفت. او تصمیم گرفت اتاق دیگری در کنار اتاق خود اجاره کند و با استخدام یک نفر به کارش سر و سامان دهد. او دیگر چهرهای شناختهشده در حرفهٔ فروش لوازم و مواد اولیهٔ قنادی شدهبود. نام شرکت تازهتأسیس خود را «شرکت بازرگانی عالیزاد» گذاشت.
توجه به کیفیت مرغوب کالاها و موادی که ارائه میداد، او را به فرد خوشنامی مبدل کردهبود که دیگر در بازار زبانزد تجار و کاسبان بازار شدهبود. به مرور زمان، متوجهٔ یکسری احتیاجات در حرفهٔ قنادی شد. قنادان از او دستگاههای پخت شیرینی یا انواع فرها را میخواستند. اغلب آنها وارداتی بود و در ایران ساخته نمیشد. تصمیم گرفت در نمایشگاهی که در این خصوص در خارج از کشور دایر بود، شرکت کند. علاقهٔ بیش از حد عالیزاد این فکر را در او قوت میداد که نمایندگی چند دستگاه تولید کیک و شیرینی را بگیرد و از این بابت هم جوابگوی مشتریانش باشد. این کار را کرد و نمایندگی چند شرکت را گرفت و باز هم به دستاورد جدیدی رسید.
شوکومارس
سالهای دههٔ چهل برای او سالهای اوج گرفتن بود. بازدید از چند نمایشگاه در همین زمینه، افقهای بلندی را در ذهنش ساخت. احداث کارخانه ای مجهز و مدرن شیرینی و شکلات ایدهای بود که بعد از این به ذهنش آمد. ابتدا برای خرید زمین به جستجو پرداخت. زمینهای بین کرج و تهران بهترین گزینه بودند، چرا که کارخانجات بسیاری در آن محدوده بنا شدهبودند، همچنین دسترسی به شهرهای اطراف نیز آسانتر بود. زمینی در آن محدوده خریداری کرد و نام آن را شوکومارس گذاشت.
ساختوساز بهکندی پیش میرفت چون سرمایهٔ کافی نداشت. بعد از ساخت، نوبت تهیه و خریداری دستگاهها و تجهیزات لازم برای ساخت شکلات بود. در سال ۱۳۳۹ کارخانه شوکومارس (که پس از انقلاب شوکوپارس نام گرفت) را که اولین و بزرگترین کارخانهٔ ساخت شکلات در ایران بود را افتتاح کرد. تولید شکلات در آن دوران در ایران مرسوم نبود و معمولاً از خارج از کشور وارد میشد و این میتوانست انقلاب بزرگی در صنعت خوراکی کشور به حساب بیاید. کارخانه شکومارس برای اولین بار محصولاتی همچون اسمارتیز و بستنی زمستانی را در کشور تولید کرد که بهشدت مورد استقبال قرار گرفت.
او قویتر از شکست ها بود!
بعد از انقلاب ۵۷، کارخانه او در لیست مصادره های دولت قرار گرفت و مجبور به واگذاری آن شد. اما او دوباره تلاش کرد و با اعتباری که کسب کرده بود، پس از گرفتن نمایندگی یک شرکت دانمارکی، پودر میوه ای را وارد ایران کرد و در همان سال ها، شرکت جدیدش با نام عالیفرد را تاسیس نمود.
یکی از علاقهمندی های حسین عالیزاد تولید شکلات بود! به همین دلیل وی پس از راه اندازی برند سن ایچ و در سال ۱۳۶۹ شمسی، کارخانه شیوا و شیبا را در هشتگرد راه اندازی نمود. همچنین مرکز آموزش عالی صنعت غذا (عالیزاد) زیر نظر دانشگاه جامع علمی و کاربردی در شهر هشتگرد دایر مشغول به فعالیت است!
سن ایچ : تو بنوش!
به دلیل شرکت در نمایشگاههای مختلف بینالمللی، ایدهای جدید به ذهنش خطور کرد. با شرکتی دانمارکی که کنستانترهٔ پرتقال تولید میکرد قراردادی بست و نمایندگی گرفت. به دلیل سرمایهٔ کم، زمینی در شهر کاوه خریداری کرد. ولی برای ادامهٔ کارها با چند سرمایهدار صحبت کرد و با کمک آنها توانست در سال ۱۳۵۷ کارخانهٔ «عالیفرد» را که اولین کارخانهٔ تولید آبمیوه و کنستانتره در ایران بود را افتتاح کند. که محصولات آن با برند «سنایچ» تولید میشوند.
برند سن ایچ به سبب ۱۶ شعبه پخش خود، ۳۰ استان را در ایران تحت پوشش گسترده محصولات متنوع خود قرار داده است. سن ایچ هیچ گاه طرفدار یک روش ثابت در تولید محصولات خود نبوده است! این برند همواره در تلاش بوده است تا همگام با تغییر ضائقه و سلیقه مردم، محصولاتی جدید، متنوع و همسو با ضائقهی زندگی ایرانی را ارائه نماید.
سخن پایانی
حسین عالیزاد مرد بزرگی بود که با تلاش خودش قدم به قدم به موفقیت رسید. هرگز فراموش نکنید که نابرده رنج، گنج میسر نمی شود.